San Diego it is!

I'm alive! Na twee lange vluchten ben ik dan eindelijk aangekomen in San Diego. And guess what; sun is shining! Maar de weg naar dit zonnige oord ging niet zonder horten en stoten. Hieronder een korte samenvatting van de afgelopen twee dagen!

#Day 1: Takeoff!
Afgelopen dinsdag was het zover. Ik had online ingecheckt en rond 8:15 vertrokken we naar Schiphol. Rond half 11 kwam ik daar aan samen met mijn ouders, broertje en zusje. Toen ik Inge gevonden had - die daar ook was met haar familie - bleek dat zij niet kon inchecken. De vlucht was overboekt en het was niet zeker of Inge mee kon. SHOCK! Dat kon toch niet mogelijk zijn?! Nadat we met verschillende medewerkers op Schiphol overlegd hadden - voor sommige was Nederlands erg moeilijk - bleek dat we pas bij de gate zouden horen wat er mogelijk was. Dit betekende nog twee uur wachten, want de gate ging nog lang niet open. En wachten.. Daar zijn we ondertussen erg goed in geworden. Toen het eindelijk tijd was hebben we afscheid genomen van onze families en liepen we samen naar de gate - onzeker of we überhaupt konden vertrekken. Vervolgens bleek bij de gate - nadat we nog eens een half uur in de rij hadden gestaan - dat er nog een plekje vrij was voor Inge en dat we allebei aan boord konden! In het vliegtuig gaf mijn aardige buurman aan dat hij graag zijn plekje wilde ruilen zodat Inge en ik naast elkaar konden zitten. Wat een gentleman! Nu waren we ready for takeoff! 10 Uur in een vliegtuig, wat doe je dan? Series kijken, films kijken, eten, even wegdoezelen, nog meer series kijken, nog meer tv kijken, een spelletje, nog meer eten en natuurlijk: proosten op een mooi avontuur. Goed verzorgd werden we wel in het vliegtuig! Dat was een meevaller! Jammer genoeg is 10 uur zitten niet ideaal voor je rug. Doodmoe kwamen we na 10 uur aan in Atlanta - waar we eerst in de rij moesten voor de douane. Even de tijd om alle lieve en leuke berichtjes te lezen en overal op te reageren. Ontzettend lief dat jullie aan me gedacht hebben. Na deze aberichtjes bijgewerkt te hebben waren we eindelijk aan de beurt. En daar was 'ie dan: Floyd! The man made our day! Lachen, gieren en brullen met de leukste douanier van Atlanta... Check! Nu konden we met een goed gevoel naar ons motelletje voor een goede nachtrust.

#Day 2 Hello California!
Top fit zoals gewoonlijk stonden we om 5:30 klaar voor de shuttle bus. Op naar het vliegveld voor een vlucht van iets minder dan 5 uur. Nog meer films, series en spelletjes! Het leven is een groot feest! Pap en mam; misschien moet ik gaan nadenken over een carrière switch. Al die films en series bevallen me wel! ;) Na een fijne vlucht komen we aan op het vliegveld van San Diego. De zonnebril kan meteen op en wat voelt dat goed! Tevens zijn de mensen ontzettend behulpzaam. Op het vliegveld - zowel in San Diego als in Atlanta - staan overal 'pupkes' (zoals Inge dat zegt) klaar om je te helpen! Een vriendelijke man wees ons de weg naar de taxi's. Echter stuurde hij ons van de drup in de regen, maar hij kwam het meteen goed maken! Hij liep een stukje mee en zo vonden we een - helaas chagrijnige - taxi-chauffeur die ons naar het hotel bracht. Maar de taxi-chauffeur was niet de enige die chagrijnig was, want toen wij onze hotelkamer zagen konden we wel door de grond zakken. 2,5 bij 3 meter. Recht tegenover de douches en wc's die we moeten delen met ongeveer 30 andere kamers. Wat een geluk dat we hier maar 3 nachten blijven. Kunnen we lekker in slaap vallen met de geur van andermans shizzle! Love it..

Zo, na dit prachtige reisverslag gaan we vanmiddag nog een beetje vitamine D opnemen in het zonnetje! Dat kunnen we wel gebruiken nu we moeten slapen in dit iets minder propere hotelletje. Echter heb ik een hele apotheek in mijn koffer zitten, dus er kan ons niets gebeuren!

Tot snel!