Time flies

Zoals jullie ondertussen - neem ik aan - wel weten is de uitspraak 'it never rains in California' een grote leugen en wat doe je dan in California als het regent? Juist, dan ga je naar de bioscoop. Aangezien de ouders van Inge ook benieuwd waren naar de luxe bioscoop in Carlsbad, besloten we om deze nog eens een bezoekje te brengen en naar 'Junglebook the movie' te gaan. Dit was en is mijn favoriete kinderfilm aller tijden! Zeker een aanrader, maar het origineel blijft natuurlijk beter.

Verder zijn we ook 'mead' gaan proeven. Dit was een alcoholische drankje gemaakt van honing... 'Neet te zoepe..', gelukkig vond Inge het wel lekker en heeft zij ervan kunnen genieten. De dag erna gingen we naar de 'stone brewery'. We hadden al eens eerder een flesje 'stone' bier geproefd en dat smaakte goed - zeker in vergelijking met al het andere Amerikaanse bier - dus besloten we om naar deze brouwerij te gaan voor een tour. Echter stelde de Tour niet zoveel voor... We kregen zelfs te horen dat ze bier hadden met de smaak van pizza en skittels, het moet niet gekker worden. En toen we dan eindelijk mochten proeven smaakte het bier ook nog voor geen meter.. Dat was een kleine tegenvaller.

Op Moederdag zijn we met de ouders van Inge gaan kajakken. Ik had het nog nooit gedaan maar het is ontzettend leuk - en vermoeiend - om te doen. Tijdens een korte instructie kregen we te horen dat je met z'n tweeën in een kajak zit en dat je moet proberen om op hetzelfde ritme te roeien.. Nou dat leek ons erg logisch. Terwijl we in onze kajak stapten bedachten we een goede manier om onszelf te motiveren: "lenks is wien, rechs is beer!". Dus op het 'ruige' water in Coronado - San Diego kon je twee Limburgse meadjes horen roepen: "beer, wien, beer, wien.. Dubbel beer.." En toen we de schwung eenmaal te pakken hadden konden we onze lol niet meer op "chocolade, chips, chocolade, chips, .." Of - en deze is speciaal voor mama, de gezonde versie - "avocado, komkommer, avocado, komkommer, meer avocadoooo!"

Woensdag 11 mei was de laatste dag in Amerika voor de ouders van Inge en mama Vaes wilde ontzettend graag La Jolla zien. Zo gezegd, zo gedaan. 'S Ochtends reisden wij af naar La Jolla (spreek uit: la Hoja) waar we de Mount Soledad - een oorlogsmonument hebben bezocht. Daarna zijn we La Jolla zelf ingegaan om daar prachtige zee leeuwen en zeehonden te bewonderen. Ontzettend leuk om te zien, vooral ook omdat je heel dichtbij deze dieren kunt komen terwijl zij liggen te luieren op het strand. (Zie foto's)
Woensdagavond hebben we helaas afscheid moeten nemen van de ouders van Inge. De drie weken vakantie zaten er weer op en zij gingen terug naar het - toen zonnige - Nederland.

Op vrijdag hadden wij dan eindelijk onze ceremonie waarop we ons eerste certificaat hebben ontvangen. Hierop staat vermeld dat we ons semester aan CSUSM hebben afgesloten. De ceremonie viel een beetje tegen, ik had het veel groter en spectaculairder verwacht maar we sloten wel in Amerikaanse stijl af met... TADATATAMMMMMM: Free Food!

Het weekend erna ben ik de laatste keer met de European chicks op stap geweest met de partybus terwijl Inge nog even genoot van een avondje salsa dansen. Verder zijn we met Q - een salsa buddy van Inge - naar de Rock Church in San Diego geweest. Ontzettend leuk om een keer gezien te hebben. Terwijl ik naar binnen liep was ik ontzettend verbaasd. Het leek wel een concertzaal - alsof we nog een keertje naar Ellie Goulding gingen. De 'dienst' begon met een half uur liedjes zingen - moderne liedjes die live gespeeld werden. Er waren genoeg mensen die voor aan het podium stonden mee te zingen en dansen... Ongelofelijk. Daarna kwam dan eindelijk de pastoor die de mensen een aantal levenslessen wilde meegeven. Deze werden tijdens de 'dienst' ook daadwerkelijk in een boekje genoteerd. Ook hadden alle mensen een bijbel bij zich en als het geen papieren versie was dan hadden ze wel een app op de telefoon. Mensen stonden ook continue met twee handen in de lucht zoals jullie op de foto's kunnen zien. Heel apart om te zien. God Bless America.

Afgelopen donderdag stond in het teken van 'dutchies on tour'. Samen met Isabelle - een Nederlands meisje dat we hier hebben leren kennen - wilden we een hike gaan maken. We hadden op het internet gezocht en vonden een leuke hike in de natuur die naar een waterval zou leiden. Vol goede moed kwamen we donderdagmiddag bij het beginpunt aan toen we een bord zagen staan: unofficial hike. Misschien had toen al een belletje moeten gaan rinkelen maar we kwamen een aantal - niet heel sportief uitziende - mensen tegen die vertelde dat dit wel de hike was waarna we opzoek waren. En ja.. 'dit was een leuke hike, viel wel mee joh!' Dus met z'n drieën begonnen we vol goede moed aan dit avontuur toen na een tijdje bleek dat dit niet zomaar een hike was. Er waren ontzettend stijle paden die bijna niet te bewandelen waren. Wij gingen "glijjend op os vot noa beneej en kroepend weer omhoog". Aan een touw bungelend, over rotsen klimmend zonder duidelijke wegwijzers... Misschien was dit toch niet z'n goed idee. Halverwege zijn we verdwaald en vonden we de weg niet meer terug. We hebben zeker een uur rondgedwaald en 10 dezelfde route opnieuw geprobeerd met verschillende zijweggetjes voor we weer op het juiste pad kwamen. Ondertussen hadden we veel te min eten en drinken bij en waren we zo wanhopig dat we onze fles met rivierwater gevuld hebben. Isabelle is tijdens deze hike een stuk naar beneden gevallen en heeft een lelijke - redelijk diepe - schaafwond op haar bovenbeen. Als er geen touw had gehangen was ze waarschijnlijk veel verder naar beneden gekukeld en wat er dan was gebeurd.. Daar willen we niet over nadenken. Ik ben zelf heel lullig gestruikeld en recht op mijn kont gevallen en heb nu een pijnlijke, blauwpaarse linkerbil. En nee, geen foto's! Achteraf kwamen we erachter dat er doden zijn gevallen op deze hike dus we hebben letterlijk ons leven geriskeerd... Mocht je een beetje aan mijn verhaal twijfelen - wat ik me niet kan voorstellen - hier het bewijs;

http://www.ramonasentinel.com/news/2012/sep/30/coronado-man-dies-on-three-sisters-hike/

http://www.countynewscenter.com/news/hikers-warned-take-precautions-difficult-trails

Het weekend erna zijn we naar de shootingrange geweest samen met Marlene. Hier hebben we met twee verschillende wapens mogen schieten: een grote lange (waarvan ik de naam niet meer weet) en met een Glock 17! Ontzettend sjiek om te doen! In het begin was het even wennen want het wapen (vooral de Glock 17) zorgde voor een terugslag, maar ons mannetje heeft het niet overleefd. (Check de foto's)

Dinsdag - 24 mei 2016 - is een memorabele dag. We hebben namelijk voor de allerlaatste keer met z'n tweeën gedineerd bij ons favoriete Amerikaanse restaurantje: de Pantry. Natuurlijk werden we voor een laatste keer getrakteerd op hun fantastische homemade pie en na nog even gebabbeld te hebben werden we zelfs uitgezwaaid terwijl we op de bus stonden te wachten. Waat wilse noe nog meer?!

Verder zijn we nog op bezoek geweest bij Foothill Oak Elementary School - een van de basisscholen hier in Vista. Het was ontzettend leuk om te zien hoe er hier wordt lesgegeven en met welke materialen en methodes er gewerkt word.
Het onderwijs zit hier echter wel een beetje anders in elkaar dus bij deze een korte samenvatting: Op de basisschool zit hier groep 1 t/m 7 en daarna gaan de leerlingen naar Middle School. Middle School duurt drie jaar waarna de kinderen naar High School gaan (bestaande uit 4 leerjaren) en daarna gaan de kids naar College of een University.
Op de basisschool in Vista hebben we veel overeenkomsten gezien met het onderwijs in Nederland. Ze maken veel gebruiken van technologie; alle klassen hebben een iPad of laptop voor elk kind met speciale educatieve software. Leerkrachten zijn positief ingesteld, complimenteus en gebruiken dezelfde trucjes om de aandacht van leerlingen erbij te houden als wij in Nederland doen. Wat echter niet gebruikelijk is is dat kinderen met 'special needs' deelnemen aan het reguliere onderwijs, maar de basisschool in Vista integreerde deze leerlingen wel In het reguliere onderwijs. Deze kinderen kregen dan vaak aangepaste lesstof of mochten op hun eigen tempo werken. Deze klassen hadden dan vaak een onderwijsassistent in de klas voor extra ondersteuning. Verder werd er in de klassen veel gebruik gemaakt van visualisatie. Er hingen veel ezelsbruggetjes / regels aan de muur en de klassen waren kleurrijk ingericht. Al met al hebben we hier een hele leuke ochtend gehad.

De tijd gaat nu ontzettend snel want morgen gaat onze grote reis beginnen. We zullen onze trip beginnen met een weekendje Vegas, daarna het zonnige California verlaten voor het nog warmere Miami en uiteindelijk met de auto een roadtrip maken langs de kust van California naar San Francisco.